کد مطلب:33733 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:92

نظام معرفتی و روانی فقیه در مضمون فتاوای وی تاثیر قطعی دارند











با مراجعه به دنیای خارج و با بهتر شدن شناخت ما از جهان است كه می فهمیم تاثیر چه اصناف و مجاری و قوانینی دارد. هیچ فقیهی به كار كاملا بی فایده فتوا نمی دهد. اما یكی مطابق عقل عرفی و عامی و بی خبر از ساختمان و حوادث عالم گمان می كند كه عملی بی اثر است و دیگری به علت شناخت بهتر عالم همان فعل را موثر می داند. لذا هنگامی كه فرد اصناف و مجاری «تاثیر» را بهتر بفهمد، معنای همان روایات را نیز بهتر خواهد فهمید. بخصوص هر چقدر تئوری سیاسی فرد گسترده تر باشد و از لحاظ روانی نیز اهل جسارت و شجاعت بیشتر باشد، رای وی رنگ

[صفحه 309]

و بوی دیگری خواهد یافت. بنابراین معلوم می شود كه در كار امر به معروف و نهی از منكر شجاعت روانی فرد نیز در فهم روایات مربوطه موثر است. پیامبر (ص) فرمودند كه «خداوند مومن بی دین و ضعیف را دوست ندارد». این مومن ممكن است حتی عالم هم باشد. بی دینی این افراد مطابق آن روایت در این است كه شجاعت نهی از منكر ندارند. ملاحظه كارند. مایل نیستند كه در چشم دیگران نامحبوب جلوه كنند. نگران هستند كه مبادا دیگران از ایشان برنجند. این ضعف ایمان، ممكن است هم در میان عالمان و هم در میان عامیان هر دو پیدا شود. اگر این ضعف ایمان در بین برخی از عالمان ظهور كرد، در آراء ایشان نیز سرایت خواهد نمود. یعنی در مقام صدور فتوا هم فتاوای ضعیف و زبونانه صادر خواهند كرد. فقیه جسور و شجاع فتاوای دلیرانه و شجاعانه خواهد داد. یعنی نه فقط نظام معرفتی فرد در فهم دینی او تاثیر می گذارد كه همچنین نظام روانی او هم در این امر موثر است.


صفحه 309.